Imię Jezus

W dniu 3 stycznia wspominane jest Najświętsze Imię JEZUS, które dzięki staraniom zakonu franciszkańskiego weszło do liturgii Kościoła powszechnego.

Hebrajskie imię Je(ho)szua, zapisane zostało po grecku jako Jesous. Znaczy ono Jahwe zbawia.

Znane było wśród Izraelitów od dawna - tak np. nazywał się Jozue (w istocie chodzi o to samo hebrajskie imię), także autor jednej z ksiąg mądrościowych Jezus syn Syracha. Nie było jednak imieniem częstym. W czasie zwiastowania anioł wskazał właśnie to imię dla dziecka, które miało się narodzić z Maryi.

W Nowym Testamencie łączone jest z tytułem Chrystus - czyli Namaszczony (staropolskie Pomazaniec), hebr. Mesjasz. Jest imieniem konkretnego człowieka, którego życiorys można nakreślić bez trudności. Stało się jednak czymś więcej niż tylko imieniem - streszcza w sobie całą historię zbawienia: zstąpienie Boga w świat ludzi, od poczęcia i narodzin, aż po krzyż, śmierć i zmartwychwstanie. Jest wreszcie imieniem tej samej Osoby wyniesionej do chwały nieba.

Najcelniej wyraża to starożytny liturgiczny hymn zapisany w liście apostoła Pawła do Filipian. Dlatego Jezus stał się dla chrześcijan także centralnym momentem historii, co wyraziło się w ustaleniu liczenia dat przed i po Jego narodzeniu - mimo niedokładności wynikającej z niedostatków starożytnej chronologii.

Otwórz: Łk 1, 30nn; Dz 1, 11; Flp 2, 5-11.